Als Vuurvrouw mag ik het Vuur hoeden bij zweethut-, vuurloop – en sacrifice- ceremoniën.
In de loop der jaren heb ik het Vuur diep in de Aarde leren ervaren, het Vuur in mezelf leren kennen en het grote Levensvuur leren voelen, waar wij allen een vonk van in ons hebben. Vanuit die verbindingen werk ik samen met de Vuurspirits van alle tijden.
Het vuur heeft me geleerd om me te durven verbinden. Het heeft mijn leven veranderd en waardevoller gemaakt.
Vuur is per definitie niet in de hand te houden. Vuur vraagt van mij dat ik me in dienst stel. In verbinding met het vuur vorm ik als vuurpriesteres mede de bedding voor een ceremonie.
Als ik gloeiend hete stenen uit het vuur wil halen, laat ik het weten aan het vuur. En wonderlijk genoeg, houdt het de hitte dan wat in en kan ik dichtbij komen. Vergeet ik dat in mijn enthousiasme, dan brand ik me. Ik ervaar het dan als een kus van het vuur ter herinnering.
Ik voel het als een heilige taak en voel me in ceremoniën in de voetsporen van vuurmensen van alle tijden. Ik voel ook altijd weer dat het vuur verbonden is met alle vuren die gebrand hebben op die plek en met de vuren van alle tijden.
Ik heb veel vrouwen mogen begeleiden bij het vuur, net als lang geleden in de praktijk de voorouders het deden. Om mijn 20 jaar lange ervaring met vuur door te geven.
Ik voel me dankbaar dat ik het vrouwelijke bij vuurhoeden weer heb mogen helpen terug brengen. En dat vrouwen het over hebben genomen nu ik me wat terug trek en dat het door gaat als ik er niet meer zal zijn!
Ik ben nog beperkt beschikbaar als Vuurvrouw bij Zweethut en Vuurloop Ceremoniën.
Ik begeleid nog graag een Svaha-Vuur-Ritueel.
En ik bied een training ‘Vuurvrouw of man bij Svahavuurritueel’ aan
zie onder Workshops
